Zeynep, yıldızların ötesini merak eden bir astronottu. Gökyüzüne baktığı her an, evrenin sırlarını çözmek için sabırsızlanırdı. Ama bugün, uzay ajansının ona verdiği özel görev sıradışıydı: Müzik Bahçesi’ne gitmek ve orada beliren dijital bir portalı araştırmak. Bu bahçe, dünyada hiç görülmemiş büyülü bir yerdi.
Müzik Bahçesi’ne vardığında, her adımında yerden yumuşak melodiler yükseldiğini fark etti. Çiçekler, rüzgar estikçe keman sesleri çıkarıyor, ağaçların yaprakları ise davul ritimleri çalıyordu. ‘Bu yer gerçekten büyüleyici,’ diye fısıldadı Zeynep.
O sırada, bahçenin ortasında mavi ışıkla parıldayan bir portal belirdi. Portalın etrafında, havada dans eden renkli notalar vardı. Zeynep, portala doğru ilerledi ve içinden geçti.
Karşısında, dijital bir dünya vardı: Burada her şey sayılar, melodiler ve renklerden oluşuyordu. Uçan piyanolar ve konuşan davullar etrafta dolaşıyordu. Aniden, Notamus adında küçük bir karakter belirdi. Notamus, müzik notalarından oluşan bir yaratıktı ve heyecanla, ‘Portali açan sensin! Sen “Ritim Kahramanısın”!’ diye bağırdı.
Zeynep şaşkındı, ‘Ritim Kahramanı mı? Ne demek bu?’ diye sordu.
Notamus açıkladı, ‘Bu dünyanın ritmi bozuk. Eğer müziği düzeltemezsek, her şey yok olacak. Senin yeteneğin, bu ritmi yeniden dengelemek.’
Zeynep, ‘Ama ben sadece bir astronotum, müzik konusunda bir bilgim yok,’ diye itiraz etti.
Notamus gülümsedi, ‘Herkesin içinde bir müzisyen var. Haydi, farklı enstrümanları dene.’
Zeynep, piyanoya dokundu ve parmakları tuşlar üzerinde kendi kendine dans etmeye başladı. Davula vurduğunda, etrafındaki renkler canlandı. Müzikal bir beste ortaya çıktı ve dijital düya yavaşça normale döndü.
Sonunda Notamus, ‘Teşekkürler, Ritim Kahramanı. Sen bu dünyayı kurtardın,’ dedi.
Zeynep portal üzerinden Müzik Bahçesi’ne geri döndü. Gökyüzüne baktı ve artık yıldızların arasında bir müzikal ritim duyduğunu fark etti. O günden sonra, uzayın sırlarını ararken, kendi içindeki müzisyeni de keşfetti.